Δευτέρα 22 Ιουνίου 2015

Για έναν φίλο...

Έτσι δεν γινόταν πάντοτε καλέ μου;

Έτσι έφυγαν οι καλοί.Μόνοι και ξαφνικά.

Όπως ο θεολόγος Γρηγόριος,μόνος με τρεις ανθρώπους,χαμένος σ'ένα βουνό του Πόντου,αποκλεισμένος από το χιόνι.

Έτσι και ο Μέγας Βασίλειος.Νέος,με πόνους τόσο δυνατούς που τον λύγιζαν στα δύο.

Έτσι και ο ιερός Χρυσόστομος,διωκόμενος από εξουσία,από βαρβάρους,από κρύο και ζέστη και από πείνα,συντροφιά μόνο με την προσευχή.

Έτσι δεν είναι καλέ μου δεσπότη;

Οι καλοί φεύγουν.Τους διαλέγει ο δικαιοκρίτης Κύριος,σαν τα ομορφότερα λουλούδια του αγρού για να λαμπρύνει τον μπαξέ Του.

Έτσι όπως λάμπρυνες και εσύ το ωμοφόριο με την παρουσία σου,το κουβαλάς τώρα μαζί σου εκεί στα ψηλά.Αμόλυντο και καθαρό όπως πρέπει να είναι.Καθαρός όπως ήσουν και εσύ.Όπως είσαι και εσύ γιατί...''δίκαιοι εις τον αιώνα ζώσι''.

Άρατε πύλας οι άρχοντες και υποδεχθείτε στην Βασιλεία του Χριστού έναν από τους αξιότερους ιεράρχες των τελευταίων αιώνων που ήταν αληθινά εις τύπον και τόπον Χριστού.

Α Θ Α Ν Α Τ Ο Σ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου