''Ώστε,λοιπόν,λένε,αν είναι εχθροί μας και ειδωλολάτρες δεν θα πρέπει να τους μισούμε;
Την μεν πίστη τους πρέπει να μισούμε,εκείνους όμως όχι.Όχι τον άνθρωπο,αλλά την κακή πράξη και την εσφαλμένη γνώμη.Ο μεν άνθρωπος είναι έργο του Θεού,η δε πλάνη είναι έργο του διαβόλου.
Γιατί αν πρέπει να μισούμε τους εχθρούς του Θεού,τότε πρέπει να μισούμε όχι μόνο τους ασεβείς,αλλά και τους αμαρτωλούς,και έτσι θα γίνουμε χειρότεροι από τα θηρία,αποστρεφόμενοι τους πάντες και υπερηφανευόμενοι από ανοησία,όπως εκείνος ο Φαρισαίος.Δεν παρήγγειλε τέτοια πράγματα ο Παύλος.Αλλά τι;«Νουθετείτε τους ατάκτους,παραμυθείσθε τους ολιγοψύχους,αντέχεσθε των ασθενών,μακροθυμείτε προς πάντας» (Α' Θεσ. 5,14).Τι όμως εννοεί,λένε,όταν λέει:«Εί τις ουχ υπακούει τον λόγον ημών δια της επιστολής,τούτον σημειούσθε και μη συναναμίγνυσθε αυτώ» (Β' Θεσ. 3,14);Μάλιστα αυτό έχει λεχθεί για αδελφούς.Πλην δεν έχει λεχθεί απλά αυτό,αλλά και αυτό με καλωσύνη.Μη παραλείψεις όμως και τα επόμενα,αλλά πρόσθεσε και αυτά που ακολουθούν.Όταν είπε «μη συναναμίγνυσθε» πρόσθεσε: «Και μη ως εχθρόν ηγείσθε,αλλά νουθετείτε ως αδελφπόν» (Β' Θεσ. 3,15).Βλέπεις πως παρήγγειλε να μισούμε την κακή πράξη και όχι τον άνθρωπο.
Είναι έργο του διαβόλου να δημιουργεί έχθρα μεταξύ μας,που προσεπάθησε πολύ να εξαφανίσει την αγάπη,για να αποκόψει τον δρόμο της διόρθωσης και εκείνον μεν να κρατήσει στην πλάνη,εσένα δε στην απιστία και στο μίσος,έτσι ώστε να αποκλείσει την δυνατότητα σωτηρίας εκείνου.Όταν ο ιατρός μισεί τον άρρωστο και φεύγει και ο άρρωστος αποστρέφεται τον ιατρό,πώς θα γίνει καλά ο άρρωστος όταν αυτός δεν καλεί τον ιατρό,ούτε ο ιατρός πηγαίνει στον άρρωστο;Για ποιό λόγο τον αποστρέφεσαι και τον αποφεύγεις;Επειδή είναι ασεβής;Γι'αυτό λοιπόν είναι ανάγκη να τον πλησιάσεις και να τον θεραπεύσεις,για να σηκώσεις από το κρεββάτι τον ασθενή.Αν είναι ανίατη η ασθέναι,εσύ έχεις λάβει εντολή να κάνεις το καθήκον σου.Γιατί και ο Ιούδας έπασχε από ανίατη νόσο,ο Θεός όμως δεν έπαυσε να προσπαθεί να τον θεραπεύσει.''
